به خاطر بیاور قصه ایوب را آن دم که پروردگار خویش را خواند؛ به این که جدا مرا رنجی سخت رسید و تو بخشاینده ترین بخشایندگانی. پس دعای او را اجابت کردیم و رنجی که به او رسیده بود ببردیم و فرزندان او را زنده کردیم و مانند آن فرزندان را به او عطا کردیم، برای رساندن رحمتی از خود به او و به جهت تذکری برای ستایشگران و عبادت کنندگان.
